Vacantie in Duitsland Mengringhausen van 15 - 22 juli 2017

Zaterdag15 juli naar Mengringhausen

We vertrekken na de koffie en willen zo rond vier uur vanmiddag in Mengringhausen zijn, dus is er tijd om er een rustig reisje van te maken. Aan het eind van de morgen tijd voor een p-break bij een wegrestaurant en dan gelijk weer verder, we willen eigenlijk Paderborn even bezoeken, op zich is daar tijd genoeg voor en dan is de laatste etappe naar Mengringhausen goed te overzien en dus qua tijd goed te plannen. Maar al snel blijkt dat we pas om kwart voor twee in Paderborn zullen zijn en we beginnen toch al trek te krijgen. Dan plotseling houdt de snelweg op - ofschoon dat al jaren zo is, komt het voor ons geheel onverwacht en dus wordt het slingeren over lokale wegen door trage dorpjes. Net voorbij Halle (Westfalen) is daar plotseling een gloednieuw tuincentrum Brockmeyer met een restaurant, dus op de rem, rechtsaf, parkeren en naar binnen, we rennen tussen de planten door en bestellen onze lunch "Ein Frühstück" kan nog tot twee uur 's middags. Na de lunch gaat 't verder, bij Bielefeld kunnen we de snelweg weer op. We hebben de verhuurder gebeld dat we tussen half vier en vier uur 's middags zullen arriveren. De reis verloopt voorspoedig maar veel tijd om elders nog wat rond te kijken is er helaas niet. We melden ons precies 10 voor vier bij de verhuurder die ons het huisje wijst. We parkeren de auto en wachten even op de hijgende verhuurders die de deuren voor ons open doen en ons wegwijs maken in het huisje. Wat voor een huisje, zelfs mijn ouders hadden niet zo'n aftanse bende in huis. Wat een ellende, wat een sooi, het is erg hokkerig en heel gedateerd, een douche van 70 cm met een gordijn, een boiler voor het warme water. Overal kleine boilers zien we nu, ééntje in de keuken van 5 liter, één onder de wastafel in de slaapkamer en evenzo in de andere slaapkamer. De slaapkamer staat vol met een groot twee persoonsbed, dat is mooi maar ook nog een kinderbedje en een grote kast. Dan is er de zitkamer met een oud dressoir met een nieuwe tv, oude bank en twee oude fauteuils. Dan is er nog een soort serre die als eetkamer dient waar ook weer een bank staat die als slaapbank kan dienen. Zo passen er dus in totaal 6 personen in het huisje en dan ook nog één of twee kinderen, wat een ellende. We moeten het er maar mee doen. We horen muziek in het stadje en dus gaan we er op uit zou er nog iets leuks te beleven zijn vanavond? Het stadje is een fraaie verzameling vakwerkhuizen er is zelf een soort hotel maar dat lijkt vandaag gesloten, vreemd. Er is in elk geval een bakkertje, dus verhongeren zullen we hier niet. We vinden de muziek maar het is niet voor ons open dus gaan we verder. Verder is er vanavond in het dorpje niks te beleven dus terug naar onze hut. Na de aardappelen met wortelen en plakken ham, heerlijk, is het afwassen en voor de tv, de Tour de France.

Zondag 16 juli naar Volkmarsen

Ik heb net gedouched en we zitten aan het ontbijt als meneer al rondloopt. We vragen hem binnen de komen en hij zegt "zijn er problemen?" Nee zeggen wij. Dan zegt hij dat er buiten water loopt en dat het uit de douche komt. We gaan met z'n allen kijken maar in de douche is geen wateroverlast. Dus het zal wel vanzelf weer over gaan zeg ik met enig ongeloof. Emmie gaat douchen maar er loopt buiten geen water meer, dus opgelost. De mevrouw vertelde dat ze vandaag naar Volkmarsen gaan, daar kun je lekker eten in een restaurant bij de ruïne van een Burcht. Na de lunch gaan we ook naar Volkmarsen, ja eens even kijken wat het is voor stadje, het is niet heel ver. We parkeren precies in het centrum voor de kerk. Natuurlijk bekijken we de kerk even van binnen maar er staat een groot hek, verder dan het portaal komen we niet. We maken een wandeling door het stadje, het is groter dan Mengringhausen met meer winkels maar er wordt in het centrum ook gewoon gewoond. We gaan op zoek naar de ruïne van de Burcht, die zien we wel ergens op een heuvel maar zonder auto zullen we er niet komen dus terug om de auto te halen. Na wat zoeken vinden we de weg naar de oude Burcht en al snel staan we geparkeerd. Het is inderdaad een ruïne ofschoon er nog best veel van overeind staat, vooral de vierkante en de ronde toren zijn nog best goed, de ronde kun je zelfs beklimmen. We kijken even bij het restaurant maar het hoogtepunt van de dag is voorbij er zitten nog maar een paar mensen. We gaan weer terug richting Mengringhausen maar willen eerst nog wel even naar de stuwdam in de Twiste See. Het blijkt daar een soort recreatiegebied te zijn met een campercamping, een cafetaria en een echt restaurant in een pavilioen boven de Twiste See. We parkeren de auto, gratis met de Kurkarte gekregen van de meneer, na betaling van de zg kur-tax en we kopen een kopje koffie en een kopje thee bij het cafetarie. We willen het pavilioen even bekijken en halen er een ijsje, zo weer genoeg gesnoept. We gaan naar ons hutje en kijken de Tour.

Maandag 17 juli naar Bad Arolsen

Ik kijk voor het douchen even of er buiten ook water ligt, neen, dus nu douchen. Na het douchen kijk ik weer en ja hoor, weer nat buiten. We zitten aan het ontbijt en daar is meneer al weer. Inmiddels heb ik uitgevonden dat de schroef in het putje verdwenen is en dat is dus de oorzaak van de lekkage. Meneer gaat aan het werk en om half twaalf is het dan eindelijk klaar, morgen zien we wel of er nog lekkage is. Na de lunch gaan we naar Bad Arolsen, naar het paleis van de familie Van Waldeck Piermont, de 'leverancier' van koningin-moeder Emma. Het is onduidelijk waar we mogen parkeren dus maar op betaald bij een naastgelegen hotel. We zijn net op tijd voor de rondleiding van half twee. Helaas alleen in het Duits, terwijl iedereen Nederlands is op twee na. Het is een fraaie rondleiding maar helaas mogen er geen foto's gemaakt worden, jammer. Er is ook een kamer met speelgoed van de kinderen en zo is er ook een poppenhuis voor de kleine Wilhelmina. Het is maar een armetierig ding, sorry hoor. Na de rondleiding gaan we het stadje in en nemen een kopje koffie en thee. We zien niet dat het stadje veel groter is dan deze ene straat, dat komt doordat er aan het einde een gebouw dwars staat waardoor je de verdere straat niet ziet. Bij toeval komen we er achter dat er veel meer is maar de zin is op en we gaan terug naar ons dorp voor boodschappen. Morgen weer een dag en opnieuw met heel mooi weer.

Dinsdag 18 juli naar de Twistesee

Het wordt vandaag een warme dag, een heel warme dag en dus, handdoeken gepakt, zwemspullen gepakt en de zonnebrandolie. We gaan naar het strand aan de Twistesee, het is dichtbij en een half uur later liggen we al in de zon. We weten een broodjes lunch te verkrijgen, wel 20 minuten wachten omdat de 'baas' even weg moest, belachelijk. Het is half twee als we weg gaan, het is echt te warm om in de zon te zitten, volgende keer een parasol meenemen. We gaan nog even naar Bad Arolsen voor wat boodschappen en dan naar ons hutje, een beetje in de schaduw, een beetje in de zon, boekje erbij en genieten maar.

Woensdag 19 juli naar Waldeck

Waldeck is niet echt ver maar de weg erheen voert door dorpjes en over slingerende wegen dus snel gaat 't niet maar de omgeving is prachtig, het glooiende landschap, de pas gemaaide velden en de karakteristieke huizen in de dorpjes. In Waldeck is het een stijle afdaling naar het meer: de Edersee, waar de rondvaartboot ligt die we zoeken. We parkeren voor 3 euro, mogen we de hele dag blijven staan. De boot ligt al klaar maar we willen toch graag mee en we zwaaien dat we nog mee willen. Snel naar de kassa, kaartje kopen en snel naar de boot die afvaart nog voordat we zitten. We bestellen koffie en die is lekker. De rondvaart is best leuk maar wat opvalt is dat het water in het stuwmeer wel heel erg laag is, is dat normaal vraag ik aan de mw. van de boot. Het is ongeveer 20 meter lager dan normaal, zie je die heuvels daar, die staan nornaal 4 meter onder water. Het is een mooie tocht maar ondanks het uitzicht op mooie omgeving is het toch een boottocht met z'n beperkingen maar ook z'n voorzieningen zoals koffie, frisdrank en zelfs een lunch is beschikbaar. We zien ook restanten van drie dorpjes die rond 1910 verlaten zijn toen de dam gebouwd werd, ook deze resten staan normaal 10 meter onder water. Ik vraag of we ergens van boord kunnen en dan weer op het volgende schip kunnen stappen. Helaas kan dat niet want we kunnen nergens afmeren door de lage waterstand. Na de rondvaart willen we naar het dorpje Waldeck maar de weg ernaartoe is erg stijl en nauwelijks te doen voor 'mensen van onze leeftijd' dus gaan we met de 50 jaar oude kabelbaan. Emmie schrikt er wel van, wat ziet het er oud uit maar het is ook wel weer grappig, de gondels zijn voor twee personen en in de vorm van een rijtuig. We betalen en 5 minuten later staan we boven in Waldeck. Waldeck zal dan tweehonderd jaar geleden een bloeiend dorp geweest zijn, dat is het nu niet meer, veel huizen lijken onbewoond en slecht onderhouden. We willen ergens lunchen maar zien geen restaurant of conditorei die open is, dan toch nog iets verderop een Griek en dus wordt het grieks vanmiddag. Na de luch maken we ons ommetje door het dorpje af, er zijn mooie vergezichten vanaf deze hoogte. Nu is een bezoek aan de Burcht aan de beurt. De oude Burcht is opgedeeld in een hotel deel en een museum deel. Het museum is feitelijk het onderste deel van de oude Burcht en het hotel het bovenste deel. Onze doorgang door het museum brengt ons vooral door gevangenis cellen, martelkamers enz. en biedt weinig zich op hoe men leefde in de Burcht. Na een ijsje gaan we terug, met de kabelbaan naar beneden, wel weer en belevenis en terug naar Mengringhausen.

Donderdag 20 juli

Het zal vandaag regenen, gisteravond is het al begonnen, in Keulen is zelfs 59 mm gevallen en het leidde tot grote overstromingen in de stad maar zo erg is het bij ons niet. Geen uitje dus tijd voor werken aan de website van Duitsland, ook leuk. 's Middags wordt het weer wat beter en gaan we even naar een grote bouwmarkt in Bad Arolsen, ook leuk.

Vrijdag 21 juli Korbach

Vandaag de laatste volle dag dus vandaag de laatste kans een uitje te maken, het weer is lekker, niet te warm en wel droog. We gaan naar Korback, 20 km van Mengringhausen. We willen de auto kwijt maar het is overal betaald parkeren. Dat heb je met die toeristische dorpjes. Wij weten niet hoe lang we blijven en dus is een parkeerplaats met een parkeermeter onhandig. We rijden even verder en vinden aan de rand van het stadje een aantal vrije parkeerplaatsen. We gaan te voet het stadje in, het is een feest aan vakwerkhuizen, oude gebouwen en kerken. Er is een duidelijk afbakening van de "Altstadt" en de latere uitbreidingen. We bezoeken de Kilian kerk en de Nicolai kerk. In de Nicolai kerk is een schitterend praalgraf van Georg Friedrich (overleden 1692). We maken een ommetje door de Altstadt en steken daarna over de Neustadt. Het is tijd voor een lekkere lunch die we krijgen in Café Die Bank in de winkelstraat. We maken nog een ommetje door de rest van het winkelgebied maar erg boeiend is dat niet. We vonden Korbach een leuk stadje maar de Altstadt is het leukst. We gaan terug naar Mengringhausen en pakken alvast de koffers.

Zaterdag 22 juli

We staan extra vroeg op en we zitten nog maar amper aan het ontbijt als meneer langs komt om de meters op te nemen. Het duurt even maar dan roept hij: "Jullie hebben wel heel veel water verbruikt, 5 m3 in één week". Emmie zegt dat dat komt omdat de wc alsmaar doorloopt. Dan wordt meneer boos en zegt dat het aan ons ligt en niet aan hem, moet je de knop maar beter indrukken zegt hij. Nou moe, zo'n meneer wil je niet weer. Een half uur later zitten we in de auto onderweg naar Fröndenberg maar dat is een ander verhaal.